Nazywam się Beata Sokołowska

Moja historia

Długo mogłabym opowiadać bo zmian w moim życiu było wiele. Ale krótko napiszę o tym, co najważniejsze. Przez długie lata moje życie wydawało mi się bezwartościowe. Brak poczucia własnej wartości, niska samoocena, życie nie swoim życiem wymieszane z fizycznym bólem związanym ze słabym wtedy  zdrowiem wywoływały wiele smutku, cierpienia, obaw i poczucia bezsensu.  Małżeństwo szybko zakończyło się rozwodem. Potem kolejne nieudane próby stworzenia związku i ogrom z tym związanych emocji złości, żalu, lęku. W żadnej pracy nie mogłam znaleźć sobie miejsca, miałam ciągłe zastrzeżenia do swojego wyglądu i czułam się samotna. Kobieta na zewnątrz przykrywająca wewnętrzne rozdarcie uśmiechem – potrafiąca spędzić w domu całe dnie w szlafroku i łzach to też ja. Ciągle niedoskonała, ciągle niewystarczająca i od czasu do czasu rzucająca się w nową aktywność czy pracę z nadzieją, że tym razem to będzie to – i to ja. Sfrustrowana i myśląca, że inni mają lepiej, więcej szczęścia i możliwości – ofiara we mnie to też ja. Ze strachem przed odezwaniem się w grupie, który paraliżował na tyle, że brakowało oddechu aby nawet spróbować coś powiedzieć.  Z brakiem akceptacji dla siebie.  Przykłady efektów takiej postawy możesz poczytać w poście 5 RZECZY, których o mnie nie wiesz.
Kiedy zrozumiałam, że pełna odpowiedzialność za moje zdrowie, samopoczucie, życie spoczywa na mnie, że gdziekolwiek idę zabieram ze sobą swój umysł, że najważniejsza praca jaką mam wykonać aby żyć lepiej to praca z tym, co wewnątrz mnie i że nie ma się czego bać – moje życie stopniowo przeszło transformację. 

Dziś wdzięczna jestem za ogrom trudnych doświadczeń i długą drogę jaką przebyłam. Stały się one moim bogactwem. Pokazały mi jak wiele można zmienić, jak dużo zrobić dla siebie.  Dziś pracuję dla Was, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem. Dziś dziękuję za każdy dzień. Dziś akceptuję swoją niedoskonałość, z odwagą podejmuję kolejne wyzwania, z radością uczę się dzień za dniem i kocham swoje życie.